Je kunt gerust stellen dat filosofen meer gericht zijn op vragen dan op antwoorden. Iets wat voor iedereen wel een goed vertrekpunt zou zijn? Een filosofische stroming, traditie of school kan daarom misschien wel het beste worden benaderd vanuit de vragen die de betreffende filosofen stellen. Althans dat is de suggestie die Olin Joynton doet in zijn webcollege over epistemologie, een tak binnen de filosofie (ooit hier te vinden, helaas niet meer online).
 
 

 
Het begrip epistemologie kan, zo stelt Joyton, studenten namelijk doen afschrikken. Daarom kunnen we beter kijken naar de de hoofdvragen van dit vakgebied. Juist dus omdat filosofen meer geĆÆnteresseerd zijn in de vragen dan in de antwoorden. Dit resulteert, aldus Joynton, in de volgende vragen; de vragen die epistemologen zich stellen:

  1. Wat is kennis?
  2. Bezitten mensen kennis?
  3. Indien dit het geval is: wat zijn de bronnen hiervan?
  4. Hoe - als dit al zo is - verhoudt zich dit tot de externe wereld?

Nu kun je bij deze vragen natuurlijk wel weer vragen stellen. Niet iedere filosoof of epistemoloog zal zich in dit rijtje kunnen vinden. Maar dat hoeft ook niet.
 
Het is met name de benadering die interessant is. Sterker, het is misschien een aanpak die we ook buiten de filosofie kunnen gebruiken. Met welke vragen houden marketeers zich bijvoorbeeld bezig; en met welke vragen politie-agenten, et cetera. Het geeft kleur en inhoud aan een beroep of functie. 
 
Deze vragen kunnen vervolgens ons helpen om vast te stellen in hoeverre we gemotiveerd zijn om met deze vragen ons bezig te houden. Interesseren deze vragen mij? Interesseert het zoeken naar antwoorden op deze vragen mij? Hiermee worden de vragen van een beroep het startpunt voor loopbaanoriƫntatie en loopbaanmotivatie.

De vraag is dus: met welke vragen houdt jouw vak / jouw beroep zich bezig?